پیلینگ شیمیایی برای لایه برداری پوست صورت: پوست پاک و بدون لک

سن که بالاتر می‌رود، سلول‌های مرده پوست به راحتی مانند دوران جوانی نمی‌ریزد و در نتیجه پوست کدر و بدرنگ می‌شود. لایه‌برداری‌های شیمیایی سطحی، متوسط و عمیق درمان‌های زیبایی غیرجراحی پرطرفداری هستند که برای پاکسازی پوست و برداشتن لایه فوقانی پوست انجام می‌شود تا صورت با بهبود و یکنواختی بافت و رنگ پوست جوان‌تر شود و پوست درخشندگی، شادابی و سلامت خود را بازیابد.

انواع پیلینگ شیمیایی برای پاکسازی پوست

انتخاب نوع پیلینگ به عمق درمان مورد نیاز بستگی دارد و متخصص زیبایی رویکرد مناسب را با توجه به اهداف زیبایی مورد نظر توصیه می‌کند. طول دوران بهبود عامل مهمی است که هنگام انتخاب نوع پیلینگ یا گستردگی درمان باید به آن توجه کنید.

پیلینگ سطحی/ ملایم

لایه بردار سطحی لایه فوقانی و سطحی پوست را برمی‌دارد تا به این ترتیب سلول‌های پوستی مرده از بین برود. این لایه بردارها حاوی آلفا هیدروکسی یا بتا هیدروکسی اسید هستند و معمولاً 4ـ 3 روز طول می‌کشد تا فرایند لایه‌برداری کامل شود. پاکسازی با لایه بردار سطحی ملایم‌ترین نوع پیلینگ است که سریع‌ترین دوران بهبود و پایین‌ترین هزینه درمان را دارد. پیلینگ سطحی درمانی موثر است، اما تاثیرگذاری آن در مقایسه با لایه‌بردارهای تهاجمی‌تر محدودتر است و نتایج آن ماندگاری کمتری دارد.

پیلینگ با عمق متوسط

اسید تری کلرواستیک اسید ماده‌ای است که در پیلینگ با عمق متوسط به کار برده می‌شود و به همین دلیل این روش به لایه‌برداری TCA موسوم است. عمق نفوذ این لایه بردارها در پوست بیشتر از لایه‌بردار سطحی است و بنابراین اثر آن نیز قوی‌تر است. هرچند از طرف دیگر پیلینگ با عمق متوسط ناراحتی بیشتری را نسبت به پیلینگ سطحی به بیمار تحمیل می‌کند، دوران بهبود آن طولانی‌تر، نزدیک به یک هفته یا بیشتر است. به علاوه برای پیلینگ با عمق متوسط باید هزینه  بیشتری را پرداخت کنید.

پیلینگ عمیق

لایه‌بردار عمیق تهاجمی‌ترین انتخاب برای پیلینگ است که بالاترین هزینه و طولانی‌ترین دوران بهبود را دارد. در لایه‌بردارهای عمیق از فنول استفاده می‌شود که اثر بسیار قوی‌تری دارد و می‌تواند مشکلات مقاوم‌تر و جدی‌تری را مانند چروک‌های عمیق و ضایعات پوستی درمان کند. چون لایه بردارهای شیمیایی عمیق معمولاً لایه فوقانی پوست را سفید می‌کنند، استفاده از آنها بر روی پوست‌های با رنگ تیره‌تر توصیه نمی‌شود. پیلینگ عمیق برای افرادی با چروک‌های دور لب، چروک‌های عمیق ناشی از تابش آفتاب و اسکارها یا جای زخم‌های عمیق‌تر مناسب است.

مزایای لایه برداری پوست با پیلینگ شیمیایی

برخی از مزایای این روش عبارت اند از:

• عدم نیاز به بی‌حسی یا آرام‌بخش
• دوران بهبود و مراقبت‌های بعد از پیلینگ سطحی و متوسط حداقل است.
• لایه‌بردارهای شیمیایی عمیق تاثیر ماندگاری بر روی رفع چروک‌های عمقی دارند.

پیلینگ شیمیایی برای چه افرادی مناسب است؟

اقدام برای پیلینگ شیمیایی دلایل متعددی دارد که متداول‌ترین آنها عبارت است از:

• آسیب دیدن پوست در اثر تابش نور خورشید و آفتاب سوختگی
• وجود چین و چروک‌های زیاد و عمیق روی پوست صورت
• یکدست نبودن رنگ پوست به دلیل وجود لکه‌های قهوه‌ای، آفتاب سوختگی و سفید
• وجود اسکاری که یکدستی پوست را به هم زده باشد.
• وجود زائده‌های غیرسرطانی خاص روی پوست

ویژگی‌های دیگر پوست، مانند بافت و ضخامت آن نیز بر مناسب بودن انجام عمل پیلینگ شیمیایی اثر می‌گذارد. چنانچه از سلامت عمومی خوبی برخوردار هستید و دیدی مثبت و انتظاری واقع‌بینانه نسبت به لایه‌برداری شیمیایی دارید، به احتمال زیاد متقاضی ایده‌آل این درمان زیبایی محسوب می‌شوید.

مشاوره اولیه

جلسه مشاوره یک فرصت مناسب است تا با یک متخصص درباره اهداف خود از انجام این درمان زیبایی صحبت کنید. پزشک ابتدا شرایط لازم برای انجام این عمل را بررسی می‌کند و سپس نتیجه مورد انتظار از درمان را توضیح می‌دهد. بیماران باید نتیجه دلخواه خود را به پزشک توضیح دهند و پزشک نیز امکان دستیابی به آنها، عارضه‌های موجود و درمان‌های مناسب جایگزین و مکمل را برای بیمار شرح دهد. قبل از جلسه مشاوره، خودتان را برای ارائه توضیح کاملی در زمینه پرونده پزشکیتان آماده کنید. اطلاعات زیر را باید در شرح حالتان بگنجانید: سابقه جراحی، عارضه‌ها و بیماری‌های فعلی و قبلی، آلرژی‌ها و داروهای مصرفی فعلی. اگر قبلاً لایه برداری با مواد شیمیایی را انجام داده‌اید یا سابقه درمان پوست صورت با اشعه ایکس را دارید، برای مثال از اشعه برای درمان جوش و آکنه استفاده کرده‌اید، حتماً موضوع را به پزشک اطلاع دهید. اگر در حال حاضر از آکوتان (ایزوترتینوئین)، رتین ـ آ (ترتینوئین) و دیگر فراورده‌های پوستی موضعی استفاده می‌کنید یا در گذشته از این مواد استفاده کرده‌اید، پزشک را در جریان بگذارید.

آمادگی قبل از عمل پیلینگ شیمیایی

متخصص زیبایی دستورات کاملی را راجع به آمادگی قبل از عمل ارائه می‌دهد، سوالهایتان را جواب می‌دهد، پرونده پزشکی را به دقت بررسی می‌کند و معاینه بالینی را انجام می‌دهد تا از مناسب بودن انجام درمان مطمئن شود.

برنامه آمادگی قبل از درمان به عمق پیلینگ بستگی دارد و لازم است که از ژل، لوسیون یا کرم خاصی از چند هفته قبل از عمل استفاده شود. چنانچه سابقه زدن تبخال عفونی دور دهان داشته باشید، پزشک داروی ضدویروسی را برای قبل و بعد از درمان تجویز می‌کند تا از عفونت ویروسی پیشگیری کرده باشد. همچنین داروهای خوراکی نیز برای قبل از درمان تجویز می‌شود.

توصیه‌های کلی مربوط به آمادگی قبل از پیلینگ شیمیایی به شرح زیر است:

• سیگار کشیدن را از حداقل شش هفته قبل از لایه‌برداری با مواد شیمیایی متوقف کنید تا اختلالی در روند التیام ایجاد نشود.
• مصرف آسپرین، داروهای ضدالتهابی و بعضی مکمل‌های گیاهی را قبل از پیلینگ متوقف کنید، چون این داروها خطر خونریزی را افزایش می‌دهد.
• تامین آب بدن، صرف نظر از نوع درمان، قبل و بعد از عمل بسیار مهم است و ایمنی دوران بهبود را تضمین می‌کند.

پاکسازی شیمیایی پوست معمولاً درمانی سرپایی است. اگر پیلینگ عمیق را انتخاب کرده‌اید، حتماً با یکی از نزدیکان هماهنگ کنید، که شما را بعد از درمان به خانه برساند و حداقل یک شب مراقبتان باشد.

در روز عمل پیلینگ باید منتظر چه اتفاقاتی باشم؟

پیلینگ سطحی تا متوسط

 لایه برداری سطحی تا متوسط با مواد شیمیایی غالباً در مطب و ظرف مدت سی دقیقه تا یک ساعت انجام می‌شود. این درمان نیازی به بی‌حسی یا آرام‌بخش ندارد.

پیلینگ عمیق

لایه برداری عمیق با مواد شیمیایی در بیمارستان، کلینیک یا مطب‌های مجهز به بخش جراحی انجام می‌شود. اکثر عمل‌های پیلینگ شیمیایی حداقل نیم ساعت تا دو ساعت زمان می‌برد. مراحل پیلینگ عمیق به شرح زیر است:

• بیمار دارو دریافت می‌کند تا در طول عمل راحت باشد.
• با توجه به نوع لایه بردار شیمیایی انتخاب شده و ناحیه درمان ممکن است بی‌حسی موضعی کافی باشد؛ البته بیهوشی عمومی یا داروی آرام بخش برای درمان ناحیه‌های بزرگتر توصیه می‌شود.
• برای اطمینان از ایمنی بیمار، علائم حیاتی وی شامل ضربان قلب، فشار خون، نبض و میزان اکسیژن در حال گردش در خون تحت نظر گرفته می‌شود.
• پزشک درمان را طبق توضیح ارائه شده در جلسه مشاوره پیش می‌برد.
• بیمار پس از اتمام عمل به اتاق ریکاوری منتقل می‌شود و مدتی در آنجا تحت نظر گرفته می‌شود.
• چنانچه برنامه خاصی برای دوران بهبود پس از درمان وجود نداشته باشد، بیمار پس از مدت کوتاهی مرخص می‌شود.

بلافاصله پس از پیلینگ

اگر پیلینگ عمیق انجام شده باشد، پوست ناحیه درمان با ژله نفتی (وازلین) یا پمادهای محافظ دیگر پوشانده می‌شود، گاهی اوقات نیز موضع پانسمان می‌شود.

بیمارانی که لایه برداری‌های عمیق‌تر انجام داده‌اند، پس از درمان دچار درد می‌شوند. اگر با درد شدید یا مداوم روبرو شدید، با پزشک تماس بگیرید. قرمزی و ورم بعد از پیلینگ طبیعی است. برای این که مطمئن شوید آیا درد، قرمزی و ورم طبیعی یا نشانه مشکل است، با پزشک معالج خود تماس بگیرید.

آکاردئون شود

مراقبت های بعد از لایه برداری پوست دست و صورت

پزشک زمان مناسب برای از سرگیری فعالیت‌های روزمره و بازگشت به محل کار را تعیین می‌کند و توصیه‌های دقیق مربوط به مراقبت بعد از پیلینگ را اعلام می‌کند که شامل اطلاعات زیر نیز می‌شود: علائم متداولی که انتظار بروز آنها می‌رود، نشانه‌های بالقوه بروز عوارض، توصیه‌های مهم بعد از تمام عمل‌های لایه برداری با مواد شیمیایی این است که تا زمان برطرف شدن رنگ قرمزی یا صورتی پوست از قرار گرفتن در معرض تابش مستقیم یا غیرمستقیم آفتاب خودداری کنید. حتی پس از این مدت هم بهتر است با استفاده مداوم از ضدآفتاب از پوست خود محافظت کنید و در صورت امکان کلاه پهن لبه‌دار روی سر بگذارید. در صورت انجام شدن لایه برداری با فنول که توانایی برنزه کردن پوست را از بین می‌برد، محافظت از پوست در برابر آفتاب بسیار مهم است. اگر ناحیه دور چشم‌ها لایه برداری شده است، حتماً در فضای باز عینک آفتابی باکیفیت به چشم بزنید. بعد از بعضی درمان‌های پیلینگ شیمیایی لازم است که مراقب قرار گرفتن پوست در آب کلردار باشید. در هر حال، چگونگی دوران بهبود به تکنیک و عمق درمان بستگی دارد.

ماندگاری نتایج پیلینگ شیمیایی

چون پوست تا مدتی پس از درمان‌های پیلینگ شیمیایی عمیق صورتی است، ممکن است چند ماه طول بکشد تا نتیجه کاملاً مشخص شود. نتیجه نهایی معمولاً آن‌قدر رضایت‌بخش است که اکثر بیماران از این مدت انتظار کشیدن پشیمان نمی‌شوند. مزایای لایه‌برداری‌های عمیق‌تر ماندگاری قابل قبولی دارد. لایه برداری‌های سطحی‌تر باید به صورت دوره‌ای تکرار شود تا نتیجه به دست آمده حفظ شود.

فرایند پیری پوست فرایندی توقف‌ناپذیر است و چروک‌های ناشی از حرکت کردن عضلات صورت در نهایت دوباره روی صورت پدیدار خواهد شد. بعضی چروک‌ها زودتر از بقیه مشخص می‌شود، زمان تشکیل شدن چروک‌ها به محل آنها و نوع و عمق پیلینگ بستگی دارد. با این وجود انتظار می‌رود که لایه برداری شیمیایی بافت و کیفیت پوست را بهبود دهد و پوست سال‌های سال جوان و شاداب باقی بماند

محدودیت‌ها و عوارض

خوشبختانه عوارض شدید به ندرت پس از پیلینگ شیمیایی بروز می‌یابد. متخصص پوست و زیبایی عوارض و خطرات احتمالی پیلینگ شیمیایی را در جلسه مشاوره توضیح می‌دهد.

پس از تمام عمل‌های جراحی احتمال بروز عوارضی وجود دارد که شایع‌ترین آنها به شرح زیر است:

• واکنش شدید به بیهوشی یا داروی بی‌حسی
• هماتوم یا سروما: جمع شدن خون یا مایع زیر پوست که باید تخلیه شود.
• عفونت و خونریزی
• تغییرات حسی
• حساسیت
• آسیب دیدن ساختارهای زیر پوست
• رضایت‌بخش نبودن نتیجه و لزوم تکرار درمان.

خطرات خاص مربوط به پیلینگ شیمیایی عبارت است از:

• باقی ماندن جای زخم یا اسکار
• اختلال در روند بهبود
• سفید شدن غیرعادی پوست یا تغییر رنگ پیش‌بینی نشده پوست
• تبخال زدن (ویروس هرپس)
• جوش‌های سرسفید ریز

البته چنانچه توصیه‌های پزشک مربوط به آمادگی قبل از عمل و مراقبت بعد از آن را به دقت رعایت کنید، احتمال بروز عوارض به حداقل می‌رسد.

هزینه لایه برداری پوست با پیلینگ شیمیایی چقدر است؟

هزینه لایه برداری با مواد شیمیایی به نوع لایه بردار، پزشک معالج و موقعیت جغرافیایی کلینیک بستگی دارد.

پرسش و پاسخ

پیلینگ شیمیایی برای چه افرادی مناسب نیست؟

بهترین متقاضیان پیلینگ شیمیایی افرادی با پوست و موی روشن هستند؛ لایه برداری با مواد شیمیایی بر روی بیماران با پوست تیره به این اندازه ایده‌آل نیست. پیلینگ شیمیایی برای افراد دچار عفونت، مبتلا به بیماری‌های پوستی فعال، دارای زخم‌های پوستی، آفتاب سوختگی یا تبخال هرپس سیمپلکس فعال نوع یک توصیه نمی‌شود. دیگر موارد منع استعمال لایه بردارهای شمیایی عبارت است از:

• بارداری یا شیردهی
• مصرف آکوتان ظرف شش ماه گذشته
• ابتلا به روزاسه، درماتیت، اگزما، پسوریازیس (بیماری صدف)
• مصرف رتین ـ آ، فراورده‌های تجویزی مراقبت از پوست، فراورده‌های حاوی آسکوربیک اسید، سفید کننده‌ها یا روشن کننده‌های پوست یا دیگر فراورده‌های بر پایه اسید در 48 ساعت گذشته

آیا پیلینگ شیمیایی دردناک است؟

لایه برداری با مواد شیمیایی با احساس سوزش همراه است، اما درد شدیدی تولید نمی‌کند. در ملایم‌ترین لایه بردارها از آلفا هیدروکسی استفاده می‌شود، اسید گلیکولیک، اسید لاکتیک یا اسیدهای میوه نیز ملایم هستند. لایه برداری با این مواد با سوزش، قرمزی، تحریک و پوسته پوسته شدن همراه است، اما به محض آن که تطبیق یافتن پوست با این مواد شروع می‌شود، تمام مشکلات کمتر می‌شود.

در لایه بردارهای قوی‌تر از اسید تری کلرواستیک استفاده می‌شود. این لایه بردارها چروک‌ها، لکه‌های سطحی و مشکلات رنگدانه‌ای را درمان می‌کنند. فنول قوی‌ترین لایه‌بردار است و خطوط و چروک‌های عمقی روی صورت را از بین می‌برد. سوزش ناشی از پیلینگ با فنول بیشتر از اسیدهای ملایم‌تر است. قرمزی، ورم و تحریک از عوارض بعد از پیلینگ است که با استفاده از ژل و کرم کمتر می‌شود. همچنین پزشک دارو برای تسکین درد و مشکلات بعد از لایه برداری تجویز می‌کند.

این روش چه معایبی دارد؟

• حساسیت به خورشید و بزرگتر شدن منافذ پوستی از عوارض بعد از پیلینگ است.
• لایه بردارهای شیمیایی عمیق اثر سفیدکنندگی دارند.
• پیلینگ اختلالات پوستی، شامل واکنش‌های آلرژیک یا زخم‌های سرد (تبخال) را تشدید می‌کند.

درمان لایه برداری با مواد شیمیایی چقدر طول می‌کشد؟

اکثر لایه برداری‌ها ظرف چند دقیقه انجام می‌شود؛ در هر حال مدت زمان انجام عمل به بزرگی ناحیه درمان بستگی دارد